विश्वमै नयाँ समस्याकारुपमा देखिएको ‘नेचर डेफिसीट डिसअर्डर’ के हो भन्ने विषयमा प्रवेश गर्नुअघि तपाईंलाई मेरो एक सामान्य अनुभव सुनाउँछु । केही दिनअघि म साथीहरुसँग एक पदयात्रामा गएको थिएँ । पदयात्रामा
कुनै पनि देशको अर्थतन्त्रका लागि ब्याजदर एउटा प्रमुख सुचांक हो । ब्याजदरलाई अर्थतन्त्रको ऐनाकारुपमा पनि बुझ्न सकिन्छ । तर, अर्थतन्त्रका लागि ब्याजदरको साथै अन्य बिभिन्न तत्वहरु पनि उत्तिकै महत्वपूर्ण हुनसक्छन्
तरलता व्यवस्थापन सहज विषय होइन । सहज विषय थियो भने पहिले नै समाधान हुने थियो । यसमा सबै निकायको कमजोरीको कारण अहिलेको समस्या आएको हो । सरकारले पुँजीगत खर्च गर्न
एकजना शुभचिन्तकले मसँग जिज्ञासा राखे । रविन्द्रजी भर्खर जन्मेको मेरो बच्चालाई ३० वर्षको उमेर पुग्दा नपुग्दै करोडपति बनाउनु पर्यो । तर, मसँग लगानी गर्ने त्यत्रो धेरै पैसा भने छैन ।
गत वर्ष कोरोनाको खोपको सफलतापूर्वक परीक्षण गरिएपछि मानिसहरुलाई लागेको थियो कि अब महामारीको अन्त्य निश्चित नै छ । आर्थिक संकटमा पनि अब क्रमशः सुधार आउनेछ । मानिसहरुमा एक प्रकारको आशा
भविष्यमा केही कमाउने वा लगाएको बढाउने उदेश्यबाट आज गरिने त्याग नै लगानी हो । लगानी बर्तमान वा विगतसँग भन्दा पनि भविष्यसँग बढी जोडिएको हुन्छ । बर्तमान निश्चित भएपनि भविष्यमा के
नेपालमा ८ दशक अघिदेखिनै गुल्मीबाट कफीको प्रवेश भएपनि व्यवसायीकरुपमा उत्पादन शुरु भएको ३ दशकमात्रै भएको छ । एक दशकअघिसम्म कफीको आन्तरिक बजार त्यतिराम्रो थिएन । साथै, कफी खाने संस्कार पनि
आवश्यकता, चाहना र समस्या । यी तीनैको आशय एउटै हुन सक्दैन । आवश्यकता,चाहना र समस्या, सबैलाई एउटै वास्केटमा राखेर हेर्न थाल्यौं भने सेयर बजारको विकास सम्भव छैन । उदाहरणका लागि
काठमाडौँ । कोभिडका कारण हाम्रो अर्थतन्त्र कस्तो अवस्थामा छ भन्ने सबैलाई थाहा नै छ । आजको अध्ययनले भोलिका दिनको ब्याजदर यता जान्छ उता जान्छ भन्न सकिँदैन । आइएमएफले वर्षमा तीन
सेयर बजारमा प्रबाह हुने कर्जाको सीमा निर्धारण गरेको राष्ट्र बैंकले हालै आयातलाई पनि नियन्त्रण गर्न कडा नीति अख्तियार गरेकोमा स्वागत र आलोचनाको मिश्रित प्रतिक्रिया पाएको छ । वित्तीय क्षेत्रमा आएको
दर्ता नम्बर: १४५८/०७६-७७